King of the road
Door: Rob
Blijf op de hoogte en volg Rob
07 November 2016 | Nieuw Zeeland, Aoraki Mount Cook
Eerst even melden dat we al heel wat tijd en energie hebben gestopt in het proberen plaatsen van foto's, maar dat is tot nu toe helaas niet gelukt. En foto's maken de verslagen natuurlijk nog beter invoelbaar. Maar we blijven proberen. Een mail naar de helpdesk van Waarbenjij.nu is verstuurd.
En nog een andere tip voor lezers die het lettertype te klein vinden: boven het landkaartje kun je op A klikken, dat vergroot de letters iets.
zaterdag 5 november konden we dus de camper ophalen. Bij het verhuurbedrijf aangekomen kregen we, in onze ogen, een behoorlijk oud type camper met hier en daar wat roestplekjes, en van binnen zag het er ook niet al te florisant uit. Het was wel het "kleine" type dat we gereserveerd hadden, maar hij viel behoorlijk tegen in vergelijk met die van de vorige keer die nog praktisch splinternieuw was. Dus we hebben overlegd en onderhandeld en reden iets later dan gepland met een joekel van een
camper de stad Christchurch uit. Even wennen aan dit nieuwe formaat, maar binnen een half uur had ik het gevoel al helemaal te pakken en was "the king of the road" ahum.
voordeel is nu dat we niet iedere avond ons bed moeten opmaken, we een ruimere koelast hebben, en nog leuke knappe lifters kunnen meenemen....
De eerste rit ging richting Akaroa en was meteen een geweldige ervaring, we wisten weer waarom we zo verliefd zijn op dit land. Een prachtige route met veel bochten en vergezichten voerde ons naar het plaatsje Akaroa dat heel erg haar best doet om zo Frans mogelijk te blijven/zijn. De franse drie-kleur wappert er dan ook fier naast de vlag van NZ.
We hadden gekozen voor een gratis staanplaats aan de Rue Brittan, en dat was, zeker ook door het mooie zonnige weer,echt een topverblijf voor onze eerste campernacht. Lekker geslenterd door het dorp, en alhoewel de Franse Cuisine er goed vertegenwoordigd is, hebben we s'avonds met onze vingers gegeten, zo engels als maar kan: fish and chips, zoals het hoort ingepakt in een groot stuk papier. Gelukkig kon je er je vingers schoonmaken met vloeibare gel en tissues.
Daags erna dezelfde route terug rijden was beslist geen straf, weer richting Christchurch om daarna onze weg te vervolgen naar het plaatsje Pleasant Point, terwijl ik de oude hit van The Monkees, Another pleasant valley sunday maar niet uit mijn hoofd kreeg, maar dat zal niemand interesseren....
Wat ik me nog van Pleasant Point kon herinneren, 10 jaar geleden, was dat ze er een taxidermitist hebben en die was er nog steeds. Heb een foto gemaakt wat daar zoal in de etalage staat, maar ja, de foto's houden jullie nog te goed. En of taxidermitist goed gespeld is, is ook maar de vraag. Dus dat wordt even googelen voor degene die echt niets wil missen......
Die nacht waren we zowat de enige gasten op een campground, dus heel veel plaats tussen grote oude sequoia-bomen, weer een moeilijk woord.
Vanmorgen de rit gemaakt naar Aoraki oftewel Mount Cook. Daar waren we nog niet eerder en wat troffen we het met het weer !!!!
De Mount Cook oftewel de hoogste berg van NZ was zeer uitzonderlijk eens niet gehuld in de wolken maar stak erg mooi af tegen de blauwe lucht. Wat een plaatje, hebben weet niet hoeveel foto's gemaakt. Onze campground is ongeveer 15 kilometer van Cook Village gelegen en bij de campground kun je boeken voor helicoptervluchten boven de bergen en gletsjers. Nog even overwogen of het misschien een leuk verjaarskadootje voor Wim is, maar we doen het toch maar niet, ik heb een andere verrassing voor hem in petto, ook in Cook Village.
Wat ons verder ook enorm opvalt is het zeer grote aantal Aziaten dat hier de toerist uithangt, niet te filmen zeg.... Vanmorgen even een koffiestop gemaakt bij Lake Tekapo en daar zag je alleen maar Chinezen, Japanners etc. Zelfs complete winkels met Aziatische teksten etc. Wat een verschil met de vorige twee keer dat ik er was, toen had je het kerkje van de herder nog praktisch voor je alleen, nu zijn er een aantal grote parkeerplaatsen aangelegd en dus nog een aantal lelijk gebouwde restaurants en souveniershops. Voor ons hoort het niet meer bij de "must sees" van NZ, jammer. Maar het uitzicht op de met sneeuw bedekte bergen en het licht blauwe water blijven echter fantastisch. Over een aantal dagen zullen de lupines er weer in al hun mooie kleuren bloeien hetgeen de boel nog spectaculairder maakt. De campground bij Lake Tekapo heeft (helaas)ook plaats moeten maken voor een luxe spa-resort moesten we constateren.
Zo nu moet ik op aanraden van Wim nog even naar buiten, foto's maken van de ondergaande zon op de wolkenloze Mount Cook en de omliggende bergen. Daarna zoeken we ons bed weer op, want morgen moet er gewandeld worden.
(Zal nog even proberen of het nu lukt met de foto's, want dit moet je gewoon zien !)
En nog een andere tip voor lezers die het lettertype te klein vinden: boven het landkaartje kun je op A klikken, dat vergroot de letters iets.
zaterdag 5 november konden we dus de camper ophalen. Bij het verhuurbedrijf aangekomen kregen we, in onze ogen, een behoorlijk oud type camper met hier en daar wat roestplekjes, en van binnen zag het er ook niet al te florisant uit. Het was wel het "kleine" type dat we gereserveerd hadden, maar hij viel behoorlijk tegen in vergelijk met die van de vorige keer die nog praktisch splinternieuw was. Dus we hebben overlegd en onderhandeld en reden iets later dan gepland met een joekel van een
camper de stad Christchurch uit. Even wennen aan dit nieuwe formaat, maar binnen een half uur had ik het gevoel al helemaal te pakken en was "the king of the road" ahum.
voordeel is nu dat we niet iedere avond ons bed moeten opmaken, we een ruimere koelast hebben, en nog leuke knappe lifters kunnen meenemen....
De eerste rit ging richting Akaroa en was meteen een geweldige ervaring, we wisten weer waarom we zo verliefd zijn op dit land. Een prachtige route met veel bochten en vergezichten voerde ons naar het plaatsje Akaroa dat heel erg haar best doet om zo Frans mogelijk te blijven/zijn. De franse drie-kleur wappert er dan ook fier naast de vlag van NZ.
We hadden gekozen voor een gratis staanplaats aan de Rue Brittan, en dat was, zeker ook door het mooie zonnige weer,echt een topverblijf voor onze eerste campernacht. Lekker geslenterd door het dorp, en alhoewel de Franse Cuisine er goed vertegenwoordigd is, hebben we s'avonds met onze vingers gegeten, zo engels als maar kan: fish and chips, zoals het hoort ingepakt in een groot stuk papier. Gelukkig kon je er je vingers schoonmaken met vloeibare gel en tissues.
Daags erna dezelfde route terug rijden was beslist geen straf, weer richting Christchurch om daarna onze weg te vervolgen naar het plaatsje Pleasant Point, terwijl ik de oude hit van The Monkees, Another pleasant valley sunday maar niet uit mijn hoofd kreeg, maar dat zal niemand interesseren....
Wat ik me nog van Pleasant Point kon herinneren, 10 jaar geleden, was dat ze er een taxidermitist hebben en die was er nog steeds. Heb een foto gemaakt wat daar zoal in de etalage staat, maar ja, de foto's houden jullie nog te goed. En of taxidermitist goed gespeld is, is ook maar de vraag. Dus dat wordt even googelen voor degene die echt niets wil missen......
Die nacht waren we zowat de enige gasten op een campground, dus heel veel plaats tussen grote oude sequoia-bomen, weer een moeilijk woord.
Vanmorgen de rit gemaakt naar Aoraki oftewel Mount Cook. Daar waren we nog niet eerder en wat troffen we het met het weer !!!!
De Mount Cook oftewel de hoogste berg van NZ was zeer uitzonderlijk eens niet gehuld in de wolken maar stak erg mooi af tegen de blauwe lucht. Wat een plaatje, hebben weet niet hoeveel foto's gemaakt. Onze campground is ongeveer 15 kilometer van Cook Village gelegen en bij de campground kun je boeken voor helicoptervluchten boven de bergen en gletsjers. Nog even overwogen of het misschien een leuk verjaarskadootje voor Wim is, maar we doen het toch maar niet, ik heb een andere verrassing voor hem in petto, ook in Cook Village.
Wat ons verder ook enorm opvalt is het zeer grote aantal Aziaten dat hier de toerist uithangt, niet te filmen zeg.... Vanmorgen even een koffiestop gemaakt bij Lake Tekapo en daar zag je alleen maar Chinezen, Japanners etc. Zelfs complete winkels met Aziatische teksten etc. Wat een verschil met de vorige twee keer dat ik er was, toen had je het kerkje van de herder nog praktisch voor je alleen, nu zijn er een aantal grote parkeerplaatsen aangelegd en dus nog een aantal lelijk gebouwde restaurants en souveniershops. Voor ons hoort het niet meer bij de "must sees" van NZ, jammer. Maar het uitzicht op de met sneeuw bedekte bergen en het licht blauwe water blijven echter fantastisch. Over een aantal dagen zullen de lupines er weer in al hun mooie kleuren bloeien hetgeen de boel nog spectaculairder maakt. De campground bij Lake Tekapo heeft (helaas)ook plaats moeten maken voor een luxe spa-resort moesten we constateren.
Zo nu moet ik op aanraden van Wim nog even naar buiten, foto's maken van de ondergaande zon op de wolkenloze Mount Cook en de omliggende bergen. Daarna zoeken we ons bed weer op, want morgen moet er gewandeld worden.
(Zal nog even proberen of het nu lukt met de foto's, want dit moet je gewoon zien !)
-
07 November 2016 - 10:09
Marianne En Anne:
Wim en Rob, weer een fantastisch verhaal en ik blijf proberen om er bekende plaatsen in aan te treffen. Dat is wel moeilijk, want het is al weer 22 jaar geleden, dat we daar waren. Ook in NZ slaat de toeristenindustrie dus toe en verschijnen er allemaal parkeerplaatsen en luxe oorden. De macht van het geld. Geniet ervan zoals het nu is. Ben benieuwd naar de foto's van Mt. Cook tegen de blauwe achtergrond. Wim, gefeliciteerd met je verjaardag en vooral genieten jullie. Groetjes, Marianne en Anne -
07 November 2016 - 11:34
Henny En Huub:
Ja, daar is ie dan: het eerste echte verslag van deze reis. Zo te lezen heeft de jetlag plaats gemaakt voor het echte vakantiegevoel en zijn jullie weer op en top een het genieten. Wel jammer dat nu het toerisme de mooiste stukken gaar overspoelen.
Wim een hele fijne verjaardag gewenst. We zijn heel benieuwd waar Rob je nu weer mee verrast !
Veel plezier !
Groet, Huub en Henny -
07 November 2016 - 17:42
Evelien En Salvatore:
Hey King of the road and (Beifahrer)
Het is weer een plezier je bericht te lezen en de plaatsen op te
zoeken waar jullie geweest zijn. We leven met jullie mee en waren het liefst
(2 muizen) in jullie rugzak.
Wim een fijne verjaardag toegewenst, in NZ je verjaardag vieren, dat doet ook niet iedereen !!
Hiep hiep HOERA
Groetjes Evelien en Salvatore
-
08 November 2016 - 00:00
Wim Soulje:
Ik heb toevallig net de foto's van onze reis van 3 jaar geleden weer eens gezien, inclusief Akaroa, Mount Cook en het kerkje van de herder en de lupines (en de Aziaten).
Zag dus direct beelden bij jullie verhaal, ook zonder foto's. Fijn, dat het weer mee zat.
Ben benieuwd naar de verrassing voor je verjaardag, Wim. Fijne dag, geniet ervan.
Marianne -
08 November 2016 - 08:20
Tim & Nancy:
Pap Gefeliciteerd! Cadeau's genoeg zo te lezen. Prachtig uitzicht, blauwe lucht, geweldige natuur en goed gezelschap. Dat kunnen we in ons Kikkerlandje met de eerste nachtvorst niet voor je inpakken.
Weer goed gehandeld om niet de afgescheept te worden met oude auto's. Degelijk vervoer en verblijf is toch een pre in de bush. Weer een prachtig verslag. Zien het goed voor ons, maar kunnen niet wachten op de foto's. Hopen dat het nog lukt. Wandel ze!
-
08 November 2016 - 12:50
John Van De Pas-Bleeker:
Ha Rob&Wim,
Allereerst Wim (nog) gefeliciteerd met je verjaardag, een fijne dag toegewenst. Jullie hebben het weer helemaal naar jullie zin, dat is duidelijk uit de enthousiaste berichten en leuke/mooie foto's. Mijn favoriete foto is het uitzicht met bloemen (lupine. toch?) op de voorgrond. Ik zeg ¿lupine? omdat jullie schrijven dat "over een aantal dagen zullen de lupines er weer in al hun mooie kleuren bloeien". Hoe dan ook,een mooi plaatje. De chips & fish kan ik maar ten dele waarderen, maar jullie kennen mn afwijking. En wat een mooie camper, ik kan me voorstellen dat jullie je Kings of the road voelen. Nou, geniet maar van al dat moois en lekkers en niet al te veel lifters meenemen hoor. En bedankt voor het meegenieten!
Met lieve groeten van John -
08 November 2016 - 13:25
Anneke:
Bon anniversaire PA. Proficiat voor je 3/4 eeuw en dat je nog lang goed gezond blijft en van zulke mooie momenten kan genieten met Rob. De foto's zijn prachtig. We genieten mee van deze machtige ervaring. Extra dikke kus voor deze speciale dag :-) Groetjes van je dochter, Elona en Tom -
08 November 2016 - 14:18
Karien En Peter:
Hallo, allereerst willen wij Wim hartelijk feliciteren met zijn verjaardag en we hopen dat jullie er een hele fijne dag van maken.Wij gaan er ook even een weekje tussenuit naar Rome maar daar kunnen we evengoed jullie avonturen volgen.Afgelopen zondag heeft een man hier de schotel geplaatst met een receiver voor heel veel Italiaanse zenders.we moeten alleen het bijgeleverde kaartje in Rome activeren. Komt helemaal goed. Ik zie dat het gelukt is met de foto,s dus dat wordt even genieten. Verder wensen wij jullie alvast een goede voortzetting van de reis en tot lees, hoors of ziens. Groetjes Karien en Peter -
08 November 2016 - 21:35
Truus En Jan Van De Boel:
Dag Wim, van harte gefeliciteerd met je verjaardag.
We wensen je samen met Rob, een heel gezellige dag en nog vele jaren!
Hartelijke groeten uit Thorn.
Jan, Truus
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
